Ik heb het medio juni 2009 toch maar geprobeerd: twitteren, of eigenlijk, dat weet ik nu pas: tweeten.

Meteen drastisch aangepakt: loggen wat interessant is voor mezelf, natuurlijk voor mezelf want tweeters bekommeren zich niet om wat anderen vinden. In het mooiste geval is er match, maar vaak natuurlijk niet.

Ooit had ik het idee om voor de vorm van emails het sonnet te kiezen. Vooral vanwege de volta natuurlijk: eerst iemand de hemel in prijzen en dan in de laatste twee regels afbranden. Dat is tenslotten de sonnet in essentie (of omgekeerd natuurlijk).

Voor sonnetten heb ik echter het geduld niet, dus vandaar, in combinatie met de enige vorm die twitteren afdwingt: 140 letters of minder, de haiku.

Ik begon met:

Hercu 1 verliest / De misere lijkt compleet / Neef Steef presteert goed

Voor een begin niet eens zo gek, de laatste regel van een haiku heeft vaak een berustende betekenis, ik heb er een volta van gemaakt, niet erg mooi. Ik stuurde de eerste overigens met newlines tussen de regels. Dat komt in twitter niet over, vandaar de volgende:

newlines verdwijnen / dat is dan typografisch / opgelost met slash

Daarna:

Rode en witte / staan morgen al voor me klaar / drink op en geef weg

Niet goed, maar wel leuk voor de interpretatie (of deden haiku's daar niet aan).

De Croix de basson / Rose, zwaar op de tong, maar: / licht in glas en hoofd

is te geconstrueerd met teveel interpunctie, niet fraai zeg. Maar goed, het glas rose was wel erg lekker.

Maar dan:

Heet tweeduizenddrie / Magister Bibendi dus / Uitgeperste eik

Even over nagedacht en nog nagekeken of het jaar 2003 inderdaad zo heet was als in mijn herinnering. Klopt! De MB Reserva wordt aangeprezen op www.navarrsotillo.com en hun commentaar klopt helemaal! Wat is die wijn lekker zeg!

Niet alleen wijn geeft aanleiding tot twitteren:

Fragmenteren moet / Of mailtjes moeten klein zijn / Lekker rustig thuis

Perikelen met het netwerk maken ook deel uit van mijn dagelijks leven.

Voor twitteren geldt natuurlijk dat Joost beter is in Unix.